Գրոսոյից հետո պատմության մեջ չկա որևէ հարձակվող, ով վարձավճարով կհեռանար «Ռեալ Մադրիդից», կվերադառնար և իր հետքը կթողներ ակումբում

Էնդրիկն արել է իր ընտրությունը: Բրազիլացի հարձակվողը որոշել է վարձավճարով միանալ «Լիոնին» մինչև մրցաշրջանի ավարտ՝ առանց գնման իրավունքի: Նրա նպատակն է խաղալ աշխարհի առաջնությունում, ապա վերադառնալ «Ռեալ Մադրիդ»՝ ստանալու այն դերը, որը նրան մինչ այժմ մերժվել է սկզբում Կառլո Անչելոտիի, իսկ հետո՝ Խաբի Ալոնսոյի կողմից:

19 տարեկանում Էնդրիկը դիմում է մի քայլի, որը կարող է վճռորոշ լինել նրա կարիերայի համար: Ֆրանսիայում նա հնարավորություն կունենա ապացուցելու, որ ունի այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ է «Ռեալ» վերադառնալու համար և փաստարկներ կտա նրանց, ովքեր չեն հասկանում, թե ինչու է նա այդքան քիչ ժամանակ ստանում մի թիմում, որը գոլերի հարցում այդքան կախված է Մբապեից: Սակայն սա նաև մեծ ռիսկ է, քանի որ «Ռեալից» վարձավճարով հեռացած և տուն վերադարձած հարձակվողների նախադեպերը չեն խոսում բրազիլացու օգտին:

Ձախողված փորձերը

Վերջին կենտրոնական հարձակվողները, ովքեր վարձավճարով հեռացել են «Մադրիդից»՝ ապացուցելու իրենց տեղը առաջին թիմում, եղել են ակադեմիայի սաները՝ Ալվարո Ռոդրիգեսը, Լատասան և Բորխա Մայորալը: Նրանցից ոչ մեկի դեպքում վերադարձի և Մբապեի կամ Բենզեմայի հետ հարձակման գիծը կիսելու նույնիսկ թույլ հույս չկար:

2019-ի ամռանը, Կրիշտիանու Ռոնալդուի հեռանալուց հետո, «Մադրիդը» փնտրում էր հզոր ռմբարկու արտասահմանից: Ընտրությունը կանգ առավ Լուկա Յովիչի վրա, ում համար վճարեցին 63 միլիոն եվրո: Սերբն այդպես էլ չնմանվեց այն հարձակվողին, որին փնտրում էին: Մեկուկես մրցաշրջանում ընդամենը երկու գոլը հանգեցրեց վարձակալության «Այնտրախտում», որտեղից վերադառնալուց հետո նա անցկացրեց ևս մեկ անգույն մրցաշրջան և վաճառվեց «Ֆիորենտինային»:

Մարիանոն հեռացավ «Լիոն» վաճառքի իրավունքով, բայց «Մադրիդը» հետգնման իրավունքն օգտագործեց 2018-ին: Նա վերադարձավ որպես ռմբարկու (21 գոլ Ֆրանսիայում), բայց նրա պատմությունը «Մադրիդում» բացասական ստացվեց. հինգ մրցաշրջանում նա խաղաց 70 խաղ և խփեց ընդամենը 7 գոլ:

Մորատայի դեպքը

Ռաուլ դե Տոմասը ևս այն հարձակվողներից էր, ովքեր վարձավճարով գնացին և այլևս չվերադարձան: Այս օրինաչափությունը կարծես թե կոտրեց Մորատան: Նա 2014-ին մեկնեց «Յուվենտուս», երկու տարի անց «Ռեալը» հետ գնեց նրան: Նա կարևոր դեր խաղաց Զիդանի 2016-17 մրցաշրջանի թիմում՝ խփելով 20 գոլ և հաղթելով Լա Լիգան ու Չեմպիոնների լիգան: Սակայն նույնիսկ այդ ժամանակ նա որոշեց հեռանալ «Ռեալից»՝ այս անգամ վերջնականապես:

Այլ օրինակներ

Այս ցուցակում են նաև Սոլդադոն, Պորտիլյոն, Մորիենտեսը և Էտո'օն: Մորիենտեսը վարձավճարով մեկնեց «Մոնակո», երբ թիմ եկավ Ռոնալդուն (Ֆենոմենը): Վերադառնալուց հետո նրա դերը այնքան երկրորդական էր, որ նա ի վերջո տեղափոխվեց «Լիվերպուլ»: Սամուել Էտո'օն «Ռեալում» այդպես էլ իրական հնարավորություն չստացավ՝ վարձակալությունները «Լեգանեսում», «Էսպանյոլում» և «Մալյորկայում» ավարտվեցին «Բարսելոնա» տեղափոխությամբ, ինչը հետագայում մեծ ցավ պատճառեց «սերուցքայիններին»:

Բացառությունը՝ Գրոսո

Գուցե միակ իրական բացառությունը Գրոսոն է: Նա մի քանի ամսով վարձավճարով մեկնեց «Ատլետիկո Մադրիդ», երբ վերջինս պատրաստվում էր դուրս մնալ բարձրագույն խմբից: Նա օգնեց նրանց փրկվել, ապա վերադարձավ «Սանտիագո Բեռնաբեու» և դարձավ ակումբի լեգենդը՝ խաղալով մինչև 1976 թվականը և նվաճելով 11 տիտղոս:

Այժմ հարցն այն է՝ կկարողանա՞ արդյոք Էնդրիկը կոտրել այս վիճակագրությունը և դառնալ այն եզակի հարձակվողը, ով վարձավճարից հետո կվերադառնա և կդառնա «Ռեալի» հիմնական աստղը, թե՞ նա կդառնա պատմության հերթական զոհը: